Doğal yapısı, kültürel mirası yanında bozulmamış çevresi, sakin yaşam, zengin mutfak gibi turizm açısından bir dizi avantaja sahip KKTC, tüm avantajına rağmen turizmden beklediğini alamamış bir ülke.

Yetkililer, tanınmamış bir ülke olmanın dezavantajına dikkati çekerken bugüne kadar ihmal edilen konulara yeterince önem vermiyorlar. Örnek mi Ulaşım…. Adaya geliş ne kadar zor ve zahmetli ise, ada içi ulaşım daha da zor. Deniz yoluyla gittiğinizde Girne ve Taşucu Limanlarında çekeceğiniz eziyet sizi havayoluna yönlendirirken bu kez de Ercan Havaalanı’nda kalma riskiyle karşılaşıyorsunuz. Niçin mi, Ercan’dan Girne, Lefkoşa ve Gazi Mağusa’ya servis aracı yok.

Bir başka alan da İnanç turizmi…. “Haçlı Kaleleri Turu” da özel ilgi turizminin bir türü. St. Hilarion, Bufavento ve Kantara kalelerini kapsayan bu turlar da uygulamaya girdi. Bunun için çalışma yapan tur operatörleri var. Özellikle 2000’li yıllarda gündemi belirleyen İnanç Turizmi’nden KKTC’nin de yararlanması için somut çalışmalar var. Apostolos Andreas ve St Barnabas Manastırları bu anlamda büyük önem taşıyor.

Tabii İnanç Turizmi denilince Kıbrıs adasındaki İslam alemi ve Hristiyan dünyasına ait eserlerin hangileri olduğu akla geliyor. İslam alemine ait eski eserlerden ilk akla gelenler, bugün Rum kesiminde kalan Larnaka’daki Hala Sultan Tekkesi ile Girne’deki Hazreti Ömer Türbesi oluyor. Yaklaşık 400 yıllık hakimiyeti döneminde adanın her köşesine damgasını vuran İslam dünyasına ait eserlerin büyük bölümü Güney Kıbrıs’ta kaldı. Güney Kıbrıs'ta kalan eserlerin bazıları ayakta dururken, bazıları da yıkılarak, otopark veya başka amaçla kullanıldı. Çoğunun durumu bilinmiyor.

Edinilen bilgiye göre, adada Türk Müslüman varlıklarına karşı 1950'li yıllarda başlayan saldırılar, 1963 yılında doruk seviyesine ulaştı.

1974 öncesi ada genelinde 110 mabet Rumların saldırısına hedef oldu. 1955-1958 yılları arasında 16, 1963 yılında 86 mabet tahrip edildi.

Güney'de kalan camilerimiz veya diğer eserlerimiz 1974 yılından sonra sistematik bir şekilde ortadan kaldırılmaya çalışıldı. Bunun en somut göstergesi ise yıkılan ve yerlerine otopark, benzin istasyonu yapılan camiler oldu.

1974 yılından sonra Güney'de saldırıya uğrayan mabetlerimiz

Ulu Cami (Camii Kebir)- Larnaka

Larnaka'da Seyit Elhaç Mehmet Ağa tarafından yapılan bu cami, boyuna dikdörtgen tasarlı ve iki katlıydı.

duvarlara bağlanıyordu. Caminin giriş kapısının üst bölümünde, ahşap merdivenle çıkılan ve önü ahşap kafes parmaklıklarla kapalı kadınlar mahfili vardı. Caminin silindirik gövdeli ve tek şerefli minaresi, kuzeydoğu köşede olup, gövdesi üç bölümlüydü ve iki bölümü barok üslupla yapılmış kemerli nişlerle süslüydü.

Tuzla Camisi- Larnaka

Tuzla'da olan Osmanlı Camisi, çapraz tozonla örtülü enine bir ana mekan ve kuzeyinde kara bir bölmeyle dört gözlü avluya bağlanan son cemaat yerine sahipti. Caminin minaresi, kuzeybatı köşesinde yer alıyordu. Bir Venedik yapısından değiştirilerek camileştirildiği biliniyor.

Evdim (Düzkaya) Camisi

Osmanlı Dönemi'nde, St. Gerorge Kilisesi'nden camiye çevrilmiş bu yapı, Yalova köyünde bulunuyordu. Üç kemerli son cemaat yerinin T biçimli bir görünümü vardı. Caminin minaresi solda bulunuyordu ve tek şerefliydi. (Güney Kıbrıs'taki islami eserlerin listesi)

Tabii biz Kıbrıs Rum kesiminde bulunan ve İslam dünyasını temsil eden eski eserlerin sistematik bir biçimde yok edildiğini anlatırken Rum tarafı da, Kuzey Kıbrıs’taki Hristiyan dünyasına ait eski eserlerin yağmalanarak tahrip edildiğini iddia ediyor. O zaman akla şu soru geliyor. KKTC’ndeki Hristiyan dünyasına ait eserlerin durumu ne?

KKTC’nde Hıristiyanlığın ibadet yerlerinden belli başlı 87 kilise ve manastır var. Bazı kiliseler Kıbrıs’ın Osmanlı İmparatorluğu’nca fethinin ardından camiye çevrildi, bazıları ise bugün ibadet yeri olarak kullanılıyor.